Technologia oczyszczalni BIOCOMPACT®BCT-S opiera się na procesie niskoobciążonego osadu czynnego o przedłużonym czasie napowietrzania z biologicznym usuwaniem związków biogennych i wykorzystaniem filtracji ścieków na osadzie czynnym zawieszonym w strefie seperacji. Proces sedymentacji końcowej prowadzony jest w komorze typu BIOCOMPACT® w miejsce klasycznego osadnika wtórnego z wykorzystaniem osadu zawieszonego, na którym dodatkowo zachodzi proces filtracji.

Oczyszczalnie ścieków realizowane jest z wykorzystaniem metody osadu czynnego w reaktorach typu SBR charakteryzuje się tym, że oczyszczanie ścieków odbywa się w sposób cykliczny w jednym reaktorze (zbiorniku).

Ścieki dopływają do pompowni grawitacyjnie, kolektorem kanalizacji sanitarnej przez mechaniczną kratę koszową oddzielającą ze ścieków grube zanieczyszczenia stałe (skratki).

Z pompowni ścieki tłoczone są za pomocą pomp zatapialnych do zblokowanego urządzenia do mechanicznego oczyszczania ścieków (sito piaskowniki). W procesie mechanicznego oczyszczania ścieki przepływają przez powierzchnię cedzącą sita i wpływają do seperatora piasku a zatrzymane skratki usuwane są przez spiralne zbieraki i transportowane przenośnikiem taśmowym do zsypu. Rękaw zsypu kieruje skratki do kontenera , skąd okresowo wywożone są na składowisko odpadów.

Oczyszczone mechanicznie ścieki spływają grawitacyjnie do zbiornika buforowego (uśredniającego). W zbiorniku zamontowany jest ruszt napowietrzający z dyfuzorami średnio- pęcherzykowymi do okresowego napowietrzania ścieków. Ze zbiornika buforowego ścieki podawane do reaktorów biologicznych dwoma pompami zatapialnymi. W reaktorach następuje właściwy proces redukcji zanieczyszczeń w ściekach. W fazie napełniania reaktora ścieki dopływają w strefie przydennej do warstwy zsedymentowanego osadu. W fazie mieszania (początkowy etap) zachodzi proces denitryfikacji, a gdy warunki w reaktorze stają się bardziej beztlenowe, reaktor pełni funkcje komory defosfatacji. W fazie sedymentacji osad czynny opada i w górnej części komory klaruje się warstwa ścieków oczyszczonych> zawartość tlenu rozpuszczonego spada a warunki panujące w komorze umożliwiają zachodzenie procesu denitryfikacji. W fazie dekantacji otwierana jest zasuwa z napędem pneumatycznym i pływający po powierzchni ścieków dekanter, połączony z kolektorem odpływowym wężem elastycznym umożliwia odpływ ścieków zbieranych pod powierzchnią cieczy.

Powstająca w reaktorach nadwyżka osadu czynnego przepompowywana jest w końcowym okresie fazy sedymentacji do wydzielonej komory tlenowej stabilizacji osadu. Tlenowa stabilizacja osadu jest metodą wykorzystującą biologiczny rozkład zanieczyszczeń organicznych zawartych w osadach. Prowadzona w wydzielonej komorze z doprowadzeniem powietrza prowadzi do zmniejszenia masy organicznej osadu wynikającej z tlenowego rozkładu w warunkach głodu substratowego. Okresowo w komorze następuje przerwa w napowietrzaniu i osad ulega zagęszczeniu grawitacyjnemu. Wyklarowana w komorze woda osadowa nadosadowa odprowadzana jest do zbiornika buforowego .Ustabilizowany tlenowo i zagęszczony osad wywożony jest wozem asenizacyjnym na oczyszczalnię ścieków w Muszynie na poletka osadowe.

Oczyszczalnia oczyszcza ścieki z miejscowości Milik, Andrzejówka.

Przepustowość oczyszczalni Q = 347,32 m3/d.

 

Podstawowe obiekty oczyszczalni:

  • Pompownia ścieków surowych,
  • Krata koszowa,
  • Sito-piaskownik,
  • Zbiornik buforowy (uśredniający),
  • Reaktor biologiczny SBR,
  • Komory tlenowej stabilizacji osadu,
  • Stacja dmuchaw.